Na lotnisku w odwiedzinach był "Super Express". Wszystkie zdjęcia wykonał Adam Iwański. (skan z gazety)
	Ja też z nimi skakałem...
	i Magda w swoim nowym kombinezonie.
	Karol tuż przed skokiem.
	I już poleciał.
	Kabina pilotów naszego An-2.
	Ci co nisko już wyskoczyli, a my lecimy wyżej - trochę to trwa.
	Można przez ten czas podziwiać widoki.
	Humor nas nie opuszcza.
	Już 3000 metrów. Przygotowuje się do skoku.
	Wyglądam czy samolot już nadleciał nad lotnisko.
	W samolocie robi się pusto.
	Bożena i Magda będą skakać w parze.
	Dziewczyny już w powietrzu. Takie widoki i ta przestrzeń to niezapomniane wrażenia.
	Szybowanie na otwartym spadochronie to też duża frajda.
	Szczena na szkolnym skrzydle przymierza się do lądowania na celność.
	Szczena po wylądowaniu.
	Bożena podchodzi do lądowania.
	Bożena z Magdą z powrotem na ziemi.
	Ja też już wylądowałem.
	A samolot znowu w górze...
	Szczena się szykuje.
	Oczekuje na sygnał do skoku.
	I odejście na strugi.
	W tandemie skoczył też drugi redaktor "Super Expresu".

Pod koniec lata szef pozwolił mi skakać z 3000m. Byłem akurat na etapie szlifowania obrotów. Salta chciałem zostawić sobie na przyszły sezon. Jednak czas swobodnego opadania z 3 kilometrów dochodzi do 45 sekund. Przez tak długi czas zanudziłbym się tymi obrotami. Postanowiłem nie zmarnować takiego wysokiego skoku i spróbować salto. Nawet udało mi się - trochę nieporadnie, ale udało się. Ten skok z 3000 metrów odblokował mnie, przestałem panicznie bać się kwargli. W następnym skoku trochę przedobrzyłem i zabrało mnie, więc wyszły niechcący dwa salta. Przy kolejnym skoku postanowiłem, że jak wyjdzie mi salto w tył, to zaraz za nim zrobię salto w przód - udało się i miałem duży zapas wysokości. Potem zacząłem trenować całą wiązankę do licencji. W tej chwili mam już dwa skoki do licencji, lecz oba niezaliczone, ale nic to - pomału i z tym się uporam.